Verschillende soorten graven

Standaard graf

Een standaard graf is een kuil gegraven in de aarde.

Grafkelder

Een grafkelder is een gemetseld of een uit betonnen elementen bestaand graf. De ingang van een grafkelder (graf) mag zich volgens de wet niet in een kerk of een ander gebouw bevinden. Een grafkelder wordt meestal afgesloten door een betonplaat, welke wordt bedekt met aarde, grint, en/of door een grafsteen.

Bovengronds

De wet staat toe dat er begraven wordt in boven de grond gelegen ruimten – inschuif-, galerij- en muurgraven, mits daarbij voldaan wordt aan eisen in verband met de volksgezondheid.
De ruimte moet echter wel gelegen zijn op een begraafplaats, dat is een restrictie, tenzij er vergunning wordt verleend door het college van B&W om een graf te stichten op eigen grond.

Mausoleum*

Een mausoleum is vaak een grafkelder, welke is voorzien van een opbouw. Het kan echter ook een gebouw zijn zonder grafkelder, dat specifiek is gebouwd voor het plaatsen van de stoffelijke resten van een of meerdere overledenen.

Volgens de wet mag alleen bij een mausoleum de ingang tot de grafkelder zich in het gebouw bevinden.

* Het woord mausoleum komt van koning Mausolus. Hij was koning van Karië en werd in 352 voor Christus in Bodrum (nu Turkije) begraven. Het was een zeer groot en imposant graf onder andere voorzien van gebeeldhouwde paarden en zuilen. Rond 1500 is het door de Italianen gesloopt en werden de grafonderdelen o.a. gebruikt voor huizenbouw ter plaatse. Delen van het originele graf kunt u bezichtigen in het British Museum in Londen.